Un outro blogue en galego de Wordpress

Etiqueta: Premio Nobel de Literatura

Premio Nobel de Literatura 2015

Hai menos dun mes que se fallou o Premio Nobel de Literatura, que este ano foi para a periodista belorrusa Svetlana Aleksiévich. Como case tódolos anos o galardón provoca unha certa polémica pois, por unha banda, abondan os sorprendidos que non coñecen o autor ou autora galardonada e, por outra, tamén son moitos os que discrepan porque sempre teñen un candidato con máis categoría.svetlana

Evidente, esta autora é pouco coñecida en España pois só ten traducido unha obra, “Voces de Chernóbil“, editada en 2006 por Siglo XXI, e reeditada agora na editorial Debolsillo. Deixando a parte a polémica de se o Nobel debe ser para autores consagrados e coñecidos para o gran público ou se se debe espallar as literaturas menos coñecidas, hai que dicir que as liortas actuais, entre críticos, débense á faceta de periodista máis que de literata da autora.  Critícase que a súa obra é máis unha crónica que unha obra propiamente literaria.

O certo é que a autora é unha periodista pero con gran querencia polo estilo narrativo. Estes son aspectos que están presentes, tamén, nas obras doutros autores do leste europeo no que, seguramente, pola existencia de ditaduras na época comunista e poscomunista, non poden falar abertamente dos feitos e precisan dun envoltorio máis literario, como ocorría co afamado, tamén periodista e finado recentemente, Ryszard Kapuscinski, cuxas reportaxes resultan difíciles de discernir se son máis ben periodísticas ou literarias.

voces de chernobil

Dende aquí, podes descargar as primeiras páxinas dese único libro, de momento, traducido ao español  que, por certo, xa está dispoñible na Biblioteca. En Voces de Chernóbil, a autora dá voz a aqueles que sobreviviron ao desastre de Chernóbil en 1986, que rapidamente foron calados e esquecidos polo seu propio goberno. Formulado como unha traxedia grega, os protagonistas empregan a súa propia voz en monólogos que despois son coreados. A diferencia estriba en que, a diferencia da traxedia grega, ao final non hai catarse, non serestablece o equilibrio. Hoxe Chernóbil está oficialmente pechado, mais os antigos habitantes, paseniño, retornan ás súas casas sen amolarse polo medo á contaminación radiativa. Peor que o cancro é a fame.

Máis Premios: Nobel de Literatura 2014

Seguimos reseñando os últimos Premios Nobel. Desta volta, temos xa expostos 2 obras do Premio Nobel de Literatura 2014: Patrick Modiano. Aínda que para a maior parte da xente sexa un descoñecido, non o é non ambiente literario francés onde representaba, até este ano, ao eterno candidato que non remataba de o conseguir. Así pois, imos en primeiro lugar cunha pequena introdución sobre quen é o autor e, de seguido, un breve comentario sobre 2 das súas obras máis relevantes, que están presentes no expositor das novidades.

modianoPatrick Modiano nace en Boulogne-Billancourt o 30 de xullo de 1945. Fillo dunha actriz belga e dun home de negocios italiano, creceu entre Jouy-en-Josas e a Alta Saboya. As ausencias repetidas dos seus pais achéganno ao seu irmán maior, Rudy, que morre á idade de dez anos. Tras aprobar a selectividade, decide dedicarse plenamente á escritura. As súas primeiras obras viran ao redor da ocupación nazi e o colaboracionismo (O lugar da estrela, galardoada co Premio Roger Nimier e o Premio Fénéon, A rolda de noite e Os bulevares periféricos).

En 1978 obtén o Premio Goncourt pola Rúa das tendas escuras, unha novela na que a Segunda Guerra Mundial, e en 1984 recibe o Premio da a Fundación Pierre de Mónaco polo conxunto da súa obra. Outra obras importantes serán No café da mocidade perdida, declarada por Lire a mellor novela francesa de 2007 («Dunha beleza inaudita» en palabras da directora de cine española Isabel Coixet), e tamén a Triloxía da Ocupación (que agrupa as súas 3 primeiras novelas:  O lugar da estrela, A rolda nocturna e Os paseos de circunvalación).

triloxíaA Triloxía da Ocupación (O lugar da estrela, A rolda nocturna e Os paseos de circunvalación)) é o primeiro e máis brillante bisturí novelístico da turbiedade, a complicidade social e a fantasmagoría, do antisemitismo, o crime organizado e a festa dalgúns neste negro período do século XX francés. Concretamente do París ocupado, a súa xestación e consecuencias. Entre o delirio, o soño e a falsificación desfilan todas as pantasmas da época. Entre elas, o pai “ese eterno modianesco”, unha banda criminal que vira no seu proveito a ameaza do inimigo e a tolemia ideolóxica “retrato do soporte intelectual daqueles anos” dun xudeu antisemita.

Modiano-café

No café da mocidade perdida, é unha fermosísima novela sobre o poder da memoria e a procura da identidade. París, anos 60. No café Condé reúnense poetas malditos, futuros situacionistas e estudantes fascinados pola bohemia parisiense. E aínda que a nostalxia daqueles anos perdidos parecería ser o tema central da novela, Modiano dálle un xiro sorprendente. Porque esta é tamén unha novela de misterio. Todos os personaxes, todas as historias, conflúen na enigmática Louki. Catro homes cóntannos os seus encontros e desencontros coa filla dunha traballadora do Moulin-Rouge. Algúns a buscan, outros a aman, e para case todos eles a moza encarna o inalcanzable obxecto do desexo.

A obra de Modiano caracterízase por un tono directo dotado dunha gran beleza; atende á memoria histórica, mais tamén á súa historia persoal; e ten  no París da Segunda Guerra Mundial non só o escenario para as súas historias, senón que a cidade tamén se converte nun dos principais personaxes. Este gran autor, dunha estremada sensibilidade, describe nas súas ficcións a procura da propia identidade, que oscila entre o recordo desgarrador e a tentación da amnesia benéfica. Recibe o Premio Nobel de Literatura 2014.

(Fontes: Anagrama-ed.es e Casadellibro.com)

Para saber máis: http://cultura.elpais.com/cultura/2014/10/09/actualidad/1412852792_619343.html 

(Nota final: seguimos á espera de poder ofrecer estas 2 obras. Infórmannos da librería que se están reimprimindo, polo que en breve disporemos delas. Cando cheguen avisaremos).

© 2025 bibliolucus

Tema por Anders NorenArriba ↑

error

Gústache o blogue? Corre a voz