Seguimos reseñando os últimos Premios Nobel. Desta volta, temos xa expostos 2 obras do Premio Nobel de Literatura 2014: Patrick Modiano. Aínda que para a maior parte da xente sexa un descoñecido, non o é non ambiente literario francés onde representaba, até este ano, ao eterno candidato que non remataba de o conseguir. Así pois, imos en primeiro lugar cunha pequena introdución sobre quen é o autor e, de seguido, un breve comentario sobre 2 das súas obras máis relevantes, que están presentes no expositor das novidades.
Patrick Modiano nace en Boulogne-Billancourt o 30 de xullo de 1945. Fillo dunha actriz belga e dun home de negocios italiano, creceu entre Jouy-en-Josas e a Alta Saboya. As ausencias repetidas dos seus pais achéganno ao seu irmán maior, Rudy, que morre á idade de dez anos. Tras aprobar a selectividade, decide dedicarse plenamente á escritura. As súas primeiras obras viran ao redor da ocupación nazi e o colaboracionismo (O lugar da estrela, galardoada co Premio Roger Nimier e o Premio Fénéon, A rolda de noite e Os bulevares periféricos).
En 1978 obtén o Premio Goncourt pola Rúa das tendas escuras, unha novela na que a Segunda Guerra Mundial, e en 1984 recibe o Premio da a Fundación Pierre de Mónaco polo conxunto da súa obra. Outra obras importantes serán No café da mocidade perdida, declarada por Lire a mellor novela francesa de 2007 («Dunha beleza inaudita» en palabras da directora de cine española Isabel Coixet), e tamén a Triloxía da Ocupación (que agrupa as súas 3 primeiras novelas: O lugar da estrela, A rolda nocturna e Os paseos de circunvalación).
A Triloxía da Ocupación (O lugar da estrela, A rolda nocturna e Os paseos de circunvalación)) é o primeiro e máis brillante bisturí novelístico da turbiedade, a complicidade social e a fantasmagoría, do antisemitismo, o crime organizado e a festa dalgúns neste negro período do século XX francés. Concretamente do París ocupado, a súa xestación e consecuencias. Entre o delirio, o soño e a falsificación desfilan todas as pantasmas da época. Entre elas, o pai “ese eterno modianesco”, unha banda criminal que vira no seu proveito a ameaza do inimigo e a tolemia ideolóxica “retrato do soporte intelectual daqueles anos” dun xudeu antisemita.
No café da mocidade perdida, é unha fermosísima novela sobre o poder da memoria e a procura da identidade. París, anos 60. No café Condé reúnense poetas malditos, futuros situacionistas e estudantes fascinados pola bohemia parisiense. E aínda que a nostalxia daqueles anos perdidos parecería ser o tema central da novela, Modiano dálle un xiro sorprendente. Porque esta é tamén unha novela de misterio. Todos os personaxes, todas as historias, conflúen na enigmática Louki. Catro homes cóntannos os seus encontros e desencontros coa filla dunha traballadora do Moulin-Rouge. Algúns a buscan, outros a aman, e para case todos eles a moza encarna o inalcanzable obxecto do desexo.
A obra de Modiano caracterízase por un tono directo dotado dunha gran beleza; atende á memoria histórica, mais tamén á súa historia persoal; e ten no París da Segunda Guerra Mundial non só o escenario para as súas historias, senón que a cidade tamén se converte nun dos principais personaxes. Este gran autor, dunha estremada sensibilidade, describe nas súas ficcións a procura da propia identidade, que oscila entre o recordo desgarrador e a tentación da amnesia benéfica. Recibe o Premio Nobel de Literatura 2014.
(Fontes: Anagrama-ed.es e Casadellibro.com)
Para saber máis: http://cultura.elpais.com/cultura/2014/10/09/actualidad/1412852792_619343.html
(Nota final: seguimos á espera de poder ofrecer estas 2 obras. Infórmannos da librería que se están reimprimindo, polo que en breve disporemos delas. Cando cheguen avisaremos).
Comentarios recentes