Laura Fernández preséntanos unha nova vídeo reseña. Neste caso sobre o primeiro dos títulos da chamada “Triloxía do Baztán” escrita por Dolores Redondo,-autora guipuscoana de orixe galega-, e que leva por título “O gardián invisible“.
Categoría: Curso 2015-2016 (Páxina 3 de 6)
Coma tódolos luns, publicamos un novo capítulo de “El verdadero corazón de Ninfa”. Podes acceder a el no apartado de “COLABORACIÓNS“.
Pasados xa varios días dende que se presentara a exposición “O ensino polo aspecto“, que está reseñada unhas notas antes, podemos ver hoxe na rede un pequeno artigo no xornal “El Progreso” no que se fai referencia dela. Polo seu interese deixamos aquí a ligazón.
No artigo, destácase o papel didáctico e visual das placas de cristal dende finais do XIX até a década dos 40 do século XX que será cando comezan a aparecer as diapositivas.
O vindeiro xoves o profesor, recentemente xubilado, do centro Xosé Otero Canto, presentará o seu derradeiro libro de poemas “Valuria“, na Sala Sargadelos. Haberá un pequeno concerto e intervirán varios amigos e conferenciantes do autor.
Aquí queda o folleto do acto organizado por Xermolos e a Irmandade Manuel María.
A partir dos fondos propios do centro, presentamos unha exposición que, coidamos, é moi interesante. Consiste, por dicilo rapidamente, nos devanceiros das diapositivas ou das imaxes dixitais actuais e dos seus aparellos de proxección.
Un dos obxectivos contemplados xa polas primeiras leis educativas do liberalismo decimonónico foi o de facilitar a utilización de medios que permitisen un modelo de ensino público máis pragmático. Os recursos tecnolóxicos dispoñibles naquel momento eran evidentemente moi rudimentarios comparados cos actuais.
As placas de cristal chegaron aos institutos españois nas últimas décadas do século XIX, e continuaron servindo ao ensino como elementos didácticos cando menos ata a Guerra Civil. As vistas sobre placas de vidro tiñan, normalmente, unhas dimensións de 8,5 x 10 cm. e repartíanse en axeitadas caixas de madeira que permitían a súa organización, selección e conservación. Os aparellos de proxección chamábanse EPIDIASCOPIOS (=Ver a través de…), polo que as placas tamén recibían o nome de placas epidiascópicas.
Hoxe estamos acostumados á utilizar aparellos de proxección moi perfeccionados, pero debe entenderse que os epidiascopios e as placas de cristal son os antecedentes inmediatos das diapositivas e dos medios dixitais actuais, que permitiron desenvolver ese modelo de ensino que no seo momento se chamou “ensino polo aspecto”.
É para nós unha gran satisfacción presentar, por fin, o documental que o pasado ano por estas datas gravárase, entre outras localizacions, no noso centro para conmemorar a figura das Irmás Fernández de la Vega, cerne das actividades realizadas para a conmemoración do Día da Muller Traballadora 2015.
Tras un ano de traballo na montaxe, levouse a cabo a súa presentación oficial nas salas da Deputación de Lugo e aquí volo presentamos. Referímonos ao documental titulado: “120 anos do nacemento das irmás Fenández de la Vega” que poderedes ver tras esta pequena introdución e as imaxes.
DOCUMENTAL de VISIBILIZACIÓN E RECOÑEMENTO ACADÉMICO e SOCIAL DAS IRMÁS JIMENA e ELISA FDEZ. DE LA VEGA LOMBÁN.
Este documental naceu en paralelo ós actos que con motivo do 8 de marzo de 2015 fixemos no IES Lucus Augusti, adicados a estas exemplares alumnas.
A historia do noso IES, arrinca a mediados do século XIX, escolarizando a rapaces e rapazas de toda a provincia. Sabiamos que dúas irmás xemelgas, nacidas en Vegadeo (1895), Jimena e Elisa Fernández de la Vega, que fixeran o bacharelato no Instituto de Lugo entre 1909 e 1913, remataron sendo as primeiras mulleres licenciadas en Galicia e Asturias.
Non foi doada a súa estancia universitaria, xa que eran increpadas con comentarios despectivos polo personal masculino. Mais, a pesar disto, foron as mellores da súa promoción, levando Jimena o Premio Extraordinario de Fin de Carreira.
Elisa, casou, tivo tres fillos, deu clases en Facultades de Mediciña e atendeu consulta na casa. Á vez daba conferencias antibelicistas e publicaba artigos científicos co seudónimo de Zoraida. Morreu aos 37 anos e o seu marido, republicano, tivo que exiliarse na Arxentina, quedando os nenos con Jimena.
Esta durante un periplo por toda Europa (Berlín, Xénova, Viena, Hamburgo, etc.) onde traballou cos mellores investigadores (Friedrich Kraus, Theodor Brugsh, Erwin Baur, Hermann Poll) voltaría a España onde tamén traballaría cos mellores de aquí como: o doutor Pittaluga, Nóvoa Santos ou Gregorio Marañón. Este chegaría a dicir dela:
“Es gallega, y eso quiere decir que es aguda, inteligente y poco dada a dejarse llevar por arrebatos imaginativos. Cualidades excepcionales para el estudio de la Ciencia”.
E Marañón sabía moito de herencias xenéticas.
No 120 aniversario do seu nacemento, fixemos unha exposición divulgativa da vida, traxectoria, aportacións e obras no vestíbulo do noso IES (no arquivo histórico do centro estaban os seus expedientes) e unhas charlas impartidas polo profesor Ricardo Gurriarán e Ánxela Bugallo.
Todo isto, deu lugar ó guión deste documental, realizado polas profesoras abaixo firmantes, coa axuda da Fundación TIC, a colaboración do Concello de Lugo e familiares das Fdez. de la Vega.
Por elas!
Carmen Díaz Simón
Luisa Grandío de Fraga
Finalmente, como complemento, pódese ver a nova da revista dixital GCiencia,o portal da ciencia galega, que se fai eco da noticia e cita ao centro en repetidas ocasións. Dende aquí, un saúdo.
Tódolos anos aló polo 19 de marzo é cando a organización ecoloxista WWF lanza a campaña contra o cambio climático, na que se pide, a nivel internacional, que se apague a luz entre as 20’30 e as 21’30 como medio de concienciación sobre o problema do cambio climático. Tes máis información na súa web. Participas?
Por fin, xa témo-lo vídeo coas imaxes da exposición de cartaces, paneis informativos e dos chapeus colgados para conmemorar o Día da Muller Traballadora, e o tríptico no que se poden ver a selección de lecturas recomendadas.
Este ano estivo adicado “As sen sombreiro” e por iso,o día 8, durante o recreo profesoras, alumnas e persoal non docente acudiu ao vestíbulo para botar ao aire os chapeus. Aquí están algunhas das imaxes que porán punto final á conmemoración por este ano. Tamén incluímos a fotografía publicada , e cedida, no xornal “El Progreso“.
Na escolla de libros para a exposición, dividimos entre fondos recomendados para o 1º Ciclo da ESO, nos que entrarían fundamentalmente os fondos de banda deseñada (Vida de nai 1 e 2), e aqueles para o 2º Ciclo (La mujer rebelde, El diario azul de Carlota e O diario vermello de Carlota e Todos deberíamos ser feministas).
Finalmente, para lectores adultos, amosamos ensaios como “La pasión de ser mujer” ou “Las sinsombrero” ou “Claros del bosque” de María Zambrano. E libros de lectura novelada como “El club de los viernes” ou “O club da calceta“.
Coidamos que é unha mostra o suficientemente atractiva para que todo o mundo poida acceder a aquilo que sexa do seu interese.
Para conmemorar o 8 de marzo, “Día da muller traballadora”, este ano preparamos unha serie de materiais que se poden dividir en 3 grupos ou apartados.
En primeiro lugar, temos como lema condutor “As sensombreiro“. Refírese á frase pexorativa que recibiron un feixe de mulleres talentosas e relevantes que participaron na chamada “Xeración do 27” e que permaceron no esquecemento até hai pouco tempo. Algunhas, por circunstancias varias, aínda son descoñecidas para a sociedade pero outras xa están a ocupar o espazo que lles corresponde. Falamos de María Zambrano, filósofa discípula de Ortega e Gasset, exiliada moitos anos durante o franquismo; ou de Maruja Mallo, a pintora surrealista por excelencia, recoñecida por Dalí, por Picasso ou por Andy Warhol; ou de Rosa Chacel, escritora moi recoñecida xa morta.
Este será o fío condutor da exposición de libros e de sombreiros que xa temos no vestíbulo. E tamén pódese ver nun dos expositores os retratos e os elementos biográficos máis relevantes de cada unha delas. Eses retratos e a biografía son os que están no libro dixital que aparece ao premer na imaxe que temos a continuación, e co que se pode traballar nas pantallas da clase na hora de titoría.
Pero todo iso complementa un proxecto que está na rede dando os primeiros pasos. É un proxecto “crossmedia” e que se chama precisamente “Las sinsombrero“, no que a maiores da biografía, hai fotos, un proxecto educativo, unha wiki, fragmentos fílmicos etc. Todo iso pódese ver na web realizada expresamente para este momento e que se accede por medio desta ligazón.
E o terceiro apartado é que tamén quixemos aproveitar a circunstancia de que unhas das mulleres é unha gran pintora galega: Maruja Mallo, polo que tamén temos un un espazo independente, outro expositor, no que se trata a súa figura individualmente. Igualmente, pódese acceder a máis informacións relevantes sobre a pintora, nas seguintes ligazóns:
- Un blogue, realizado polo alumnado da Escola de Idiomas de Vigo, adicado á súa figura, no que se contextualiza a súa figura, danse informacións sobre a súa vida e preséntase unha escolma da súa obra. Podes acceder, premendo aquí.
- Un documental dirixido por Antón Reixa, titulado “Mitad ángel, mitad marisco“, que quizais sexa o elemento audiovisual máis completo sobre a súa figura, que foi emitido en rtve: aquí.
- Finalmente, unha escolma de diapositivas da profesora Ana Rey da súa presentación “Mulleres Creadoras“.
En breve, publicaremos o tríptico de lecturas recomendadas sobre todo este material, o folleto sobre as figuras presentes nos expositores, e algunhas fotos do vestíbulo.
Estamos aquí
O PESQUISADOR DO PAÍS
Blogue das Bibliotecas Escolares
As nosas novidades
A nosa videoteca
NOVEMBRO, MES DA CIENCIA EN GALEGO
Licencia do Blogue
Este obra está baixo unha licenza de Creative Commons Recoñecemento-NonComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional.
Séguenos…
Comentarios recentes